Als men denkt aan kunst uit Colombia dan heeft men het al snel over de beelden en schilderijen van corpulente figuren gemaakt door de wereldberoemde kunstenaar Fernando Botero. Toch is hij niet de enige Colombiaanse kunstenaar die internationale erkenning krijgt voor het eigen werk.
De Colombiaanse Doris Salcedo, geboren in Bogotá (1958), timmert al decennialang aan de weg met haar ruimtelijke kunst. Ze bereikte in 2007 het wereldnieuws met haar kunstwerk in het Tate Modern museum. Zij had in de Turbine Hall van het museum een gigantische scheur in de vloer gemaakt als kunstobject. Ze noemde het kunstwerk Shibboleth en de scheur gaf de scheiding aan in de westerse samenleving (en die van haar voormalige koloniën), veroorzaakt door racisme en sociale ongelijkheid. Shibboleth was bedoeld om scheidingen in de samenleving te markeren: met een steeds groter wordende scheur en nadien een blijvend litteken. Nadat haar expositie was verlopen werd de scheur weer dichtgemetseld en is het litteken nog steeds in het museum te zien.
Doris Salcedo haar werk laat de traumatische geschiedenis van het hedendaagse Colombia zien als wel de erfenis van het lijden als gevolg van kolonialisme, racisme en andere vormen van sociale onrechtvaardigheid. Haar kunst komt deels voort uit eigen traumatische ervaring tijdens de burgeroorlog in Colombia maar weet ook heel goed het leed in haar kunst te vertegenwoordigen van onder andere slachtoffers van gewelddadige onderdrukking.
In het voor jaar had Salcedo een grote overzichtstentoonstelling van haar werk in het Museum of Contemporary Art in Chicago. Deze overzichtstentoonstelling is nu tot en met 12 oktober te zien in het Guggenheim museum in New York. Het Museum of Contemporary Art heeft een video gemaakt dat terugblikt op al haar grote kunstwerken en laat zien dat haar werk is beïnvloed door de onzekere politieke situatie in haar land maar haar kunst ook heel goed kan vertalen voor slachtoffers van gewelddadige onderdrukking.
