Colombia ziet zijn aardgasreserves snel slinken, waardoor het land steeds meer afhankelijk wordt van gasimport om aan de binnenlandse vraag te voldoen. Volgens de Nationale Koolwaterstoffenautoriteit zijn de bewezen gasreserves voor het derde jaar op rij gedaald en bedroegen ze eind 2024 nog slechts genoeg voor 7,1 jaar productie, het laagste niveau sinds 2007. Tegelijkertijd is de olievoorraad licht gestegen, maar ook daar is de marge beperkt.

De regering van president Gustavo Petro houdt vast aan een moratorium op nieuwe vergunningen voor fossiele brandstofexploratie. Daardoor zijn alleen projecten toegestaan die vóór zijn aantreden in 2022 zijn goedgekeurd. Nieuwe gasbronnen, zoals velden in de Caribische Zee, zullen pas vanaf 2029 extra productie opleveren. Tot die tijd zijn staatsbedrijf Ecopetrol en private partners gedwongen om de infrastructuur voor de import van vloeibaar aardgas (LNG) uit te breiden. Vanaf volgend jaar wordt een sterke toename van gasimport verwacht.

Door de afnemende binnenlandse productie en de groeiende afhankelijkheid van import, stijgen de gasprijzen fors. Volgens onderzoeksinstituut Fedesarrollo kunnen de prijzen tot 90% hoger liggen in 2026, vooral in regio’s die volledig afhankelijk worden van geïmporteerd gas. Dit raakt niet alleen huishoudens, maar ook bedrijven die veel energie verbruiken, zoals de industrie en de transportsector. De hogere kosten voor import en distributie werken bovendien door in de prijzen van elektriciteit en andere basisvoorzieningen.

De daling van de productie is het gevolg van strengere regelgeving, belastinghervormingen en het stopzetten van nieuwe exploratiecontracten. Tussen 2013 en 2024 is de dagelijkse productie van aardgas met 43% gedaald. De vijf belangrijkste gasvelden van Colombia leveren nog altijd 80% van de vraag, maar hun reserves nemen snel af. Pogingen om meer gas uit Venezuela te importeren zijn onzeker door politieke en logistieke problemen.

Hoewel er recent grote gasvondsten zijn gedaan voor de Caribische kust, zullen deze pas over enkele jaren bijdragen aan de nationale energievoorziening. Tot die tijd blijft Colombia kwetsbaar voor prijsstijgingen en leveringsrisico’s.

De Colombiaanse overheid wil de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen verminderen en zet in op hernieuwbare energie. Tegelijkertijd dwingt de acute schaarste aan aardgas het land tot meer import en tijdelijke oplossingen. De keuzes die de komende jaren worden gemaakt, zijn bepalend voor de balans tussen duurzaamheid en energiezekerheid in Colombia.