Monos sleurt je mee in een overweldigend avontuur gedrenkt in rauwe emoties en weelderige natuur. Een genadeloos, wild verhaal over leiderschap, afbrokkelende controle en overlevingsdrang aan de grenzen van de beschaafde wereld. 

Donderdag gaat de Colombiaanse film Monos in Nederland in première. Regisseur Alejandro Landes sleept je mee in de chaos onder een groep jonge guerrilla’s, ergens op een afgelegen bergvlakte in Colombia.

De film, die al in april tijdens het filmfestival Imagine de Nederlandse voorpremière had, ging afgelopen zondag bij Pathé City Amsterdam nogmaals in de voorpremière. Donderdag is de Colombiaanse productie vaker te zien in Pathé City Amsterdam.

Monos

Op een woeste hoogvlakte in Colombia staat een stel jongeren strak in het gelid. Een fanatieke commandant blaft zijn ‘soldaten’ een nieuwe opdracht toe. Naast de krijgsgevangen Amerikaanse dokter (Julianne Nicholson) moeten ze ook een koe gaan verzorgen en bewaken voor De Organisatie. Als de commandant vertrokken is lijkt het echter meer een tienerkamp dan een militaire eenheid. Er wordt gestoeid met elkaar, er wordt gelachen en er ontstaan stelletjes. Maar als de strijd nadert en de koe per ongeluk om het leven komt wordt het menens… Monos sleurt je mee in een overweldigend avontuur gedrenkt in rauwe emoties en weelderige natuur. Een genadeloos, wild verhaal over leiderschap, afbrokkelende controle en overlevingsdrang aan de grenzen van de beschaafde wereld. 

De tienersoldaten maken deel uit van The Organization en hebben namen als Rambo, Bigfoot, Wolf en Dog. Wat de precieze inhoud is van hun organisatie en missie blijft vaag, want regisseur Alejandro Landes is niet geïnteresseerd in een politiek verhaal over kindsoldaten. Hij gaat voor een allegorische en soms mythische aanpak, waarbij het verhaal de gedaante aanneemt van een jungle-actiethriller. Er is veel ambiguïteit, met seksuele spanningen tussen zowel de mannelijke als de vrouwelijke soldaten, en een gijzelaar die heen en weer geslingerd lijkt te worden tussen het stockholmsyndroom en de drang om te ontsnappen. De adembenemende cinematografie is van de Nederlandse DoP Jasper Wolf, terwijl de steeds toenemende spanning onderstreept wordt door opnieuw een compacte en percussierijke score van Mica Levi (Under the Skin).