De beroemdste kunstenaar van Colombia, Fernando Botero, die bekend stond om zijn afbeeldingen van corpulente mensen en dieren, is op 91-jarige leeftijd overleden, maakte president Gustavo Petro vrijdag bekend.

Botero’s werken van volumineuze en licht surrealistische vormen werden enorm populair en waren te zien in musea en openbare ruimtes in steden over de hele wereld, waaronder Bogota, Madrid, Parijs, Singapore en Venetië.

“Fernando Botero, de schilder van onze tradities en gebreken, de schilder van onze deugden, is overleden,” postte de president op sociale media.

Botero’s geboortestad Medellin kondigde een week van rouw af, waarbij burgemeester Daniel Quintero zei dat zijn werken die in die stad te zien zijn “voor altijd zullen voortleven”.

Lokale media prezen Botero als de grootste Colombiaanse kunstenaar aller tijden, maar meldden dat zijn gezondheid de afgelopen dagen was verslechterd door een longontsteking.

Botero – die de “Picasso van Latijns-Amerika” werd genoemd – was een gepassioneerd en onvermoeibaar kunstenaar. Zijn oeuvre van meer dan 3000 schilderijen en 300 beeldhouwwerken getuigde van een onverzadigbare honger om te creëren.

Zelfs in zijn latere jaren zei hij dat hij 10 uur per dag werkte. “Ik werk nu misschien meer omdat ik weet dat er zo weinig tijd over is,” zei hij in een interview met AFP in 2012, het jaar van zijn 80e verjaardag. “Ik denk vaak aan de dood en het doet me verdriet om deze wereld te verlaten en niet meer te kunnen schilderen. Ik hou er zoveel van.”

Botero voelde zich al op jonge leeftijd aangetrokken tot kunst en op zijn 15e verkocht hij zijn schilderijen van stieren en matadors bij de La Macarena stierenvechtersring in de op één na grootste stad van Colombia, Medellin, waar hij op 19 april 1932 werd geboren als zoon van een bescheiden reizende verkoper.

Na een eerste solotentoonstelling in de hoofdstad Bogota in de jaren 1950, vertrok Botero naar Europa. Hij reisde naar Spanje, Frankrijk en Italië, waar hij de klassieke kunst ontdekte. Hij trok verder naar Mexico, waar hij beïnvloed werd door de muurschilders en vervolgens naar New York in 1960, waar hij aankwam met “200 dollar in mijn zak”, zei hij in het interview uit 2012.

Daar ontmoette hij een Duitse kunstcurator die in de jaren 1970 triomfantelijke tentoonstellingen in Duitsland organiseerde en zijn naam vestigde.

“Ik ging van een complete onbekende zonder zelfs maar een galerie in New York naar benaderd worden door de grootste handelaren ter wereld,” zei hij.

De kenmerkende volumineuze afmetingen van zijn werk ontstonden in 1957 in zijn schilderij “Stilleven met mandoline”. Hij ontdekte “een nieuwe dimensie die volumineuzer, monumentaler, extravaganter en extremer was”.

Als bewonderaar van de Italiaanse renaissancekunst accepteert hij niet de interpretatie dat zijn onderwerpen dik zijn.

“Als ik een vrouw, een man, een hond of een paard schilder, doe ik dat altijd met het idee van het volume. Het is niet zo dat ik een obsessie heb voor dikke vrouwen,” zei hij in 2014 in een interview met de Spaanse krant El Mundo.

Beeldhouwen werd een belangrijk onderdeel van zijn werk, dat hij ontwikkelde in een gerenommeerd Italiaans centrum voor beeldhouwkunst, Pietrasanta.

Hij woonde in die Toscaanse stad, maar ook in Monaco, New York en andere steden, met regelmatige vakanties in Colombia.

Botero zei dat hij werd geïnspireerd door schoonheid, maar ook door de problemen van zijn geboorteland, dat al meer dan 50 jaar in de greep is van gewapende conflicten.

In 1995 doodde een krachtige bom bij zijn beeld “De Vogel” in Medellin ongeveer 30 mensen en verwondde tientallen mensen. Botero schonk in 2000 een replica naast het ontplofte beeld en noemde het “Vogels van de Vrede”.

Sommige van zijn werken tonen scènes van Colombiaanse guerrillastrijders, aardbevingen en bordelen.

In de jaren 2000 maakte hij een serie over mishandeling en marteling in de Abu Ghraib-gevangenis in Irak, die door de VS werd geleid.

“Thema’s als macht en overdaad zijn niet helemaal nieuw in de schijnbaar zonnige kunst van de heer Botero”, schreef The New York Times in een recensie uit 2006. “Zijn evocaties van zwaarlijvigheid zelf impliceren een sinistere onwetendheid.”

Botero, een van de meest verkochte kunstenaars tijdens zijn leven, gaf ook een groot deel van zijn productie weg, waaronder ongeveer 200 schilderijen en beeldhouwwerken aan Medellin en vele andere aan het Botero Museum in Bogota.

In 2007 schonk hij de 25 schilderijen en 22 tekeningen van zijn Abu Ghraib-serie aan de Universiteit van Californië, Berkeley, terwijl veel van zijn sculpturen te zien waren op openluchttentoonstellingen over de hele wereld en in 2015 zelfs naar China reisden.

Experts hebben de totale waarde van zijn artistieke schenkingen geschat op meer dan 200 miljoen dollar.

Botero was drie keer getrouwd, zijn laatste bruid was de Griekse kunstenares Sophia Vari. Hij had vier kinderen, van wie er één op vierjarige leeftijd bij een ongeluk