De regering heeft de hervatting van de vredesbesprekingen met de dissidenten van de FARC bevestigd, in het bijzonder met de “Estado Mayor Central” (EMC) onder leiding van “Iván Mordisco”. Dit besluit komt na de crisis die werd veroorzaakt door de opschorting van het bilaterale staakt-het-vuren, met een reeks voorafgaande activiteiten die zijn gepland het pad te effenen voor de vijfde gespreksronde in mei.

Ten eerste zal er in april een buitengewone zitting worden gehouden in San Vicente del Caguán, Caquetá, als onderdeel van de inspanningen om het vredesproces te hervatten. Deze sessie zal van cruciaal belang zijn om de hangende kwesties aan te pakken en de inzet van beide partijen voor dialoog en verzoening te herbevestigen.

Daarnaast zullen er regionale bijeenkomsten plaatsvinden om specifieke aspecten te bespreken en te komen tot zinvolle afspraken. Een van de belangrijkste aandachtspunten zal de sociale dialoog in Cauca zijn, waar wordt getracht de deelname van de gemeenschap aan de opbouw van vrede en verzoening te versterken.

Deze voorbereidende activiteiten dienen als voorbereiding op de vijfde cyclus van vredesdialogen, die van 15 tot 22 mei in Ocaña, Norte de Santander, zal plaatsvinden. Verwacht wordt dat in deze cyclus cruciale kwesties aan de orde zullen komen, zoals de reïntegratie van oud-strijders, de veiligheid in de door het conflict getroffen gebieden en de versterking van de democratie in het land.

President Gustavo Petro sprak zijn bezorgdheid uit over het gebrek aan tekenen van betrokkenheid van de EMC bij een serieus vredesproces: “De EMC del Cauca heeft op haar verschillende fronten vanaf het begin geen enkel teken gegeven dat ze een serieus vredesproces wilde. Het geloofde, zeer ten onrechte, dat de onderhandelingen bedoeld waren om zichzelf militair te versterken en dat die versterking gebaseerd was op het onderwerpen van de bevolking aan zijn structuren en het financieren van zichzelf met de illegale economie en groot illegaal kapitaal”, verklaarde hij. Hij twijfelde ook aan de bereidheid van de groep om vrede te sluiten, gezien het feit dat ze zich militair wilden versterken en zichzelf illegaal wilden financieren.