De Verenigde Naties houden voor het eerst in twintig jaar een conferentie over het werelddrugsprobleem, op verzoek van drie Latijns-Amerikaanse landen, die vinden dat het tijd wordt een alternatief te zoeken voor de War on Drugs.
Mexico, Guatemala en Colombia drongen op de bijeenkomst aan vanwege de hoge tol die de war on drugs in hun landen eist.
De laatste keer dat zo’n sessie plaatsvond was in 1998. Toen spraken alle landen af om binnen tien jaar het drugsgebruik en de drugshandel in de wereld sterk te verminderen, onder het motto: ‘A drug free world: we can do it.’
Deze week zijn alle VN-lidstaten samen gekomen om het werelddrugsprobleem te bespreken in een speciale Algemene Vergadering: de UNGASS.
De UNGASS is een speciale sessie van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties die voor bepaalde thema’s bijeen kan worden geroepen (Special session of the United Nations General Assembly on the World Drug Problem).
In deze speciale sessie van de Verenigde Naties is vastgesteld dat er meer aandacht moet komen voor volksgezondheid in de strijd tegen drugs. De Colombiaanse president Juan Manuel Santos vindt ook dat de War on drugs anders aangepakt moet worden. Voor de Algemene Vergadering stelde hij dat het verbruik te decriminaliseren en de aanpak op de gezondheid te richten als strijd tegen drugs. “We zullen niet een drug-vrije wereld krijgen, (refererend naar het motto van 1998), dus is het noodzakelijk om een strategie in te stellen, die werkt voor de bestrijding van de drugshandel”, aldus Santos.
Santos stond erop het verbruik te decriminaliseren en ziet het probleem te kunnen aanpakken door meer aandacht te geven aan de volksgezondheid in plaats van het strafrecht.
“De gevangenissen zijn voor criminelen, niet voor verslaafden”, voegde hij er aan toe.
Santos benadrukte ook dat Colombia niet zal pleiten voor de legalisering van illegale drugs. ‘Het land zal blijven strijden tegen de georganiseerde misdaad”, aldus de president.
Of er uit deze bijeenkomst een verandering tot stand zal komen in het wereldwijde drugsbeleid blijft nog de vraag. De roep om een nieuwe, meer realistische aanpak klinkt het sterkst in de landen die dagelijks mee worden geconfronteerd zoals Colombia, Mexico en Guatemala. Toch zijn er ook nog vele lidstaten die een conservatieve kijk op het beleid hebben.
