Een opvallende en uiterst zeldzame half vrouwelijke, half mannelijke groene suikervogel is opgemerkt door een vogelaar die op vakantie was in Colombia. Het is de eerste keer in meer dan honderd jaar dat zo’n groene suikervogel is gespot.

Professor Hamish Spencer van de Universiteit van Otago was ook op vakantie in Colombia toen vogelaar John Murillo een wilde groene suikervogel opmerkte met een duidelijk halfgroen vrouwelijk en half blauw mannelijk verenkleed.

Toen Spencer uiteindelijk de groene suikervogel aanschouwde, wist hij meteen hoe zeldzaam het beestje was. Zo was de vogel een bilaterale gynandromorf, wat betekent dat de vogel zowel mannelijke als vrouwelijke kenmerken heeft.

“Veel vogelaars zouden hun hele leven geen bilaterale gynandromorf kunnen zien bij welke vogelsoort dan ook”, zegt Spencer, wetenschapper aan de Universiteit van Otago in Nieuw-Zeeland, die de waarneming publiceerde in het Journal of Field Ornithology. “Het fenomeen is extreem zeldzaam bij vogels.”

Op de foto’s is een duidelijke scheidingslijn te zien tussen de groene veren die typisch bij vrouwtjes horen, en de blauwe veren die typerend zijn voor mannetjes. Naast de vogel zelf, zijn dan ook vooral de foto’s ervan behoorlijk bijzonder. Spencer: ”Dit zijn waarschijnlijk de beste foto’s die ooit zijn genomen van een bilaterale gynandromorfe vogel in het wild.”

“Dit fenomeen is het resultaat van een fout, dat te maken heeft met de productie van een ei,” vertelt Spencer. “Doordat de scheiding van vrouwelijke cellen niet goed gaat, is het mogelijk dat het ei dubbel bevrucht raakt door twee zaadcellen.” Dit is dus dan ook de achterliggende reden hoe het kan dat de vogel zowel blauwe als groene veren heeft. “Het fenomeen is extreem zeldzaam in vogels. Zo ben ik niet bekend met voorbeelden uit Nieuw-Zeeland. Veel vogelaars zullen in hun leven dan ook nooit een bilaterale gynandromorf spotten. Ik voel me erg bevoorrecht dat ik deze vogel mocht zien.”

Er is nog maar één keer eerder een bilaterale gynandromorfe groene suikervogel gespot. Dat was in 1914, door Kniesche.