Het bloemenfestival in Medellín, Feria de las Flores, is volop aan de gang en zondag is de klap op de vuurpijl, de bloemenparade van de bloemendragers. Een traditie die een lange geschiedenis kent. Maar hoe is deze geschiedenis verlopen en wat voor verhaal zit er achter?

De “Silleta” is een traditionele houten constructie die gebruikt wordt voor het transport en is een fundamenteel onderdeel van de Paisa geschiedenis en heeft een cruciale rol in het bloemenfestival. Op het houten frame, zijn een levendige reeks van bloemen in verschillende maten en kleuren creatief georganiseerd in ontzagwekkende figuren en wordt op de rug gedragen door de silleteros.

De geschiedenis achter de silletero begon meer dan een eeuw geleden. De silletero werd aanvankelijk beschouwd als louter een vervoerder van koopwaar voor mensen van de ene plaats naar de andere. Hun koopwaar transporteerden zij met behulp van een houten constructie, silleta, op de rug. Naarmate de tijd verliep, beseften de de boeren en de landelijke bewoners van Santa Elena dat de silleta ook kon worden gebruikt om hun bloemen te vervoeren en te verkopen in de stad Medellín.

Dankzij dit idee, deze eenvoudige “vervoerders van goederen”, silleteros  genoemd, werden zij iconische personages van de stad en zijn zij erin geslaagd om nationale en internationale erkenning te krijgen.

De bloemenparade, het spektakel van het bloemenfeest, is het harde werk van honderden silleteros, die hun creativiteit los laten in de verbazingwekkende ontwerpen en dragen vervolgens deze levende kunstwerken door de straten van Medellín. Deze meesterwerken, die zwaarder zijn dan hun eigen lichaamsgewicht, worden met veel inspanning op de ruggen gedragen van de silleteros.

Ondanks de lange geschiedenis, is de traditie van de silleteros nog steeds zo sterk aanwezig als altijd en heeft het internationale onderscheidingen gekregen, evenals de erkenning van de lokale bevolking en de vele toeristen die jaarlijks naar Medellín komen voor dit evenement.

Bloemen, een van de meest representatieve elementen van Colombia en Antioquia, zijn al sinds 1957 het middelpunt van het evenement dat gevierd wordt in de hoofdstad van Antioquia. Het eerste festival vond plaats op 1 maart van datzelfde jaar en is in de loop der tijd uitgegroeid tot een van de belangrijkste gebeurtenissen van het land die zowel nationale als internationale toeristen naar de “Stad van de Eeuwige Lente” aantrekken. Dit belangrijke initiatief begon dankzij het harde werk van Arturo Uribe, toentertijd lid van het Bureau voor Toerisme. Hoewel de eerste versie van het festival niet te vergelijken valt met zoals we het nu kennen, trok het de aandacht van de bevolking.

Veertig boeren en inwoners uit de wijk Santa Elena waren degenen die verantwoordelijk waren voor de eerste Silletero Parade. Er werd ook een bloemententoonstelling georganiseerd door een tuinclub in Medellín en Monseigneur Tulio Botero.

Hoewel de maand mei was aangewezen om het festival te vieren is het sinds 1958 toch naar de maand augustus verplaatst, de maand van de onafhankelijkheid van Antioquia. In de loop der tijd, werden er nieuwe evenementen in het festival geïntegreerd, zoals een grote paardentocht door de straten van de stad, een antieke auto parade, concerten en straatmarkten. Wat begon als een kleine steekproef van het harde werk van de boeren en de mensen uit Santa Elena wordt het tegenwoordig beschouwd als een van de grootste culturele evenementen van Medellín en van Colombia.

De tradities van de silleteros is in december 2014 toegekend als cultureel erfgoed van Colombia. Op 10 juli 2015 ontvingen de silleteros de resolutie waar hun cultuur officieel als cultureel erfgoed van Colombia is vastgelegd.

De erkenning van deze resolutie gaat niet alleen om de silletero, maar omvat alles van zijn traditie, zoals het kweken van de bloemen, het bouwproces van het kunstwerk, de context waarin het wordt gedaan en de hele geschiedenis die ermee gepaard gaat. De cultuur van de Silleteros kan zich in het rijtje voegen van het carnaval van Barranquilla, de traditionele kennis van de jaguar sjamanen van Yuruparí en de heilige week in Pamplona.