Nobelprijswinnaar

As van García Márquez krijgt definitieve plek in Colombia

Algemeen, , , , ,

De as van Nobelprijswinnaar in de Literatuur Gabriel García Márquez wordt in zijn geboorteland Colombia opgebaard, meer bepaald in een voormalig klooster in Cartagena. Dat heeft de lokale regering meegedeeld.

Ruim een jaar nadat hij is overleden, is het eindelijk duidelijk waar de as van García Márquez een vaste plek krijgt. Het wordt de patio van het voormalige klooster La Merced in de Caraïbische stad Cartagena de Indias. Dat heeft de regering van het departement Bolívar gisteren bevestigd. Volgens gouverneur Juan Carlos Gossaín wordt hiermee gehoor gegeven aan de wensen van de weduwe en de twee zonen van de auteur.

De schilderachtige havenstad Cartagena heeft in het werk van García Márquez een belangrijke rol gespeeld: het is de plek waar hij in de jaren veertig bij de krant El Universal zijn journalistieke loopbaan begon. Hij bezat er ook een huis. Bovendien figureerde Cartagena als toneel in enkele van zijn belangrijkste romans zoals bijvoorbeeld “Liefde in tijden van cholera”, zegt schrijver Conrado Zuluaga in de krant El Tiempo. In de stad heeft ook een door García Márquez opgerichte journalistenclub haar zetel.

Het vroegere klooster behoort tot de universiteit van Cartagena, die de Colombiaanse schrijver ooit als student rechten bezocht. Daar wordt zijn as op 12 december bijgezet. García Márquez is op 17 april 2014 op 87-jarige leeftijd in Mexico-Stad gestorven, de plek waar hij tientallen jaren had gewoond. (bron: deredactie.be)

Een jaar zonder Gabriel García Márquez

Algemeen, , , , ,

Journalist en schrijver Pieter Steinz bekijkt dagelijks wat er actueel is in de wereld van de literatuur. Vandaag aandacht voor een van de grootste Zuid-Amerikaanse schrijvers aller tijden, de populairste Nobelprijswinnaar sinds Albert Camus, die precies een jaar geleden op 87-jarige leeftijd overleed.

Sinds de publicatie van Honderd jaar eenzaamheid (1967) en vooral sinds zijn uitverkiezing door de Zweedse Academie (1982) gold Gabriel García Márquez als de vaandeldrager van het magisch realisme, een etiket waar hij zich altijd tegen verzet heeft. In zijn rede bij aanvaarding van de Nobelprijs beklemtoonde hij dat de Zuid-Amerikaanse realiteit bizarder is dan lezers uit het Westen zich kunnen voorstellen; zijn weergave van de Colombiaanse werkelijkheid is niet wezenlijk anders dan de manier waarop zijn grote voorbeeld William Faulkner het Diepe Zuiden van de Verenigde Staten mythische dimensies heeft gegeven.

Microkosmos
Márquez’ microkosmos heet Macondo en is een nauwelijks verholen portret van Aracataca, het dorpje waar hij opgroeide als zoon van een telegrafist en een kolonelsdochter. De geschiedenis van zijn familie en de verhalen van zijn grootmoeder zijn de voornaamste inspiratiebronnen voor zijn romandebuut Afval en dorre bladeren, verhalenbundels als De uitvaart van Mamá Grande en De ongelooflijke maar droevige geschiedenis van de onschuldige Eréndira en haar harteloze grootmoeder (1972), en natuurlijk Honderd jaar eenzaamheid. Hoe baanbrekend die roman ook was – hij werd het vlaggenschip van de Zuid-Amerikaanse literaire boom van de jaren 60 –, Márquez heeft zich door het succes niet laten verlammen.

Naast zijn journalistieke werk, volgens Márquez zijn eigenlijke roeping, en zijn memoires (Leven om het te vertellen, 2002), schreef hij briljante romans als De herfst van de patriarch (1975) en Kroniek van een aangekondigde dood (1981), terwijl hij met Liefde in tijden van cholera de impact van zijn meesterwerk uit 1967 zelfs wist te evenaren. De novelle Herinnering aan mijn droeve hoeren (2004) stelde teleur, wat extra jammer was omdat het zijn laatste boek bleek te zijn: in 2012 werd bij García Márquez alzheimer geconstateerd, als gevolg waarvan hij in 2014 overleed. (Bron: NRC)

Universiteit VS verwerft archief van Gabriel García Márquez

Algemeen, , , ,

De Universiteit van Texas in Austin heeft het archief van de Colombiaanse schrijver en Nobelprijswinnaar Gabriel García Márquez verworven.

Volgens het Harry Ransom Center van de universiteit omspant de collectie meer dan vijftig jaar.

Zij bestaat onder meer uit oorspronkelijk manuscriptmateriaal van tien boeken, waaronder de roman Honderd Jaar Eenzaamheid uit 1967, het klad van de rede die de schrijver afstak bij de aanvaarding van de Nobelprijs in 1982 en tweeduizend stukken correspondentie, zoals brieven aan de schrijvers Carlos Fuentes en Graham Greene.

Ook schrijfmachines en computers die aan de schrijver toebehoorden gaan naar Texas.

García Márquez overleed in april van dit jaar op 87-jarige leeftijd. Hij liet zich vaak kritisch uit over het buitenlands beleid van de Verenigde Staten en woonde het grootste deel van zijn leven in Mexico-Stad. Het meeste werk in zijn archief is in het Spaans.