De crisis in de levering van medicijnen in Colombia heeft tot sterke controverses geleid. Verschillende sectoren hebben erop gewezen dat het probleem ligt in het gebrek aan betalingen van de staat, terwijl de regering de schuld van het tekort geeft aan farmaceutische bedrijven en het beheer van de gezondheidszorgdiensten voor burgers (EPS).

De crisis rond het tekort aan medicijnen in Colombia heeft aanzienlijke gevolgen voor zowel patiënten als zorgverleners. Volgens verschillende sectoren hebben economische en bureaucratische problemen deze situatie verergerd.

De Asociación Nacional de Empresarios de Colombia (ANDI) beweert dat de overheid de farmaceutische bedrijven onvoldoende heeft betaald, wat resulteerde in financiële tekorten en een verstoring van de productie- en leveringsketen. De Federación Nacional de Comerciantes (Fenalco) wees daarnaast op een enorme schuld van 4 biljoen pesos binnen het gezondheidssysteem, waardoor de levering van essentiële medicijnen is vertraagd. Dit raakt met name medicijnen voor chronische aandoeningen zoals insuline, waardoor patiënten in levensbedreigende situaties kunnen terechtkomen.

Volgens Bruce Mac Master, voorzitter van ANDI , is de situatie duidelijk: “Er zijn geen medicijnen omdat de staat niet de middelen betaalt die hij zou moeten betalen. Nu zien we dat de regering de exploitanten van het systeem de schuld wil geven, terwijl we al meer dan twee jaar waarschuwen dat als er geen middelen zijn, het voor de exploitanten onmogelijk is om een verplichting na te komen die aan de staat toebehoort”.

Een ander probleem is de bureaucratie binnen INVIMA, het Colombiaanse agentschap dat verantwoordelijk is voor de goedkeuring van medicijnen. Vertragingen in hun processen hebben de toegang tot nieuwe geneesmiddelen aanzienlijk belemmerd. Bovendien worden logistieke problemen en prijsreguleringen genoemd als extra hindernissen in het systeem.

President Gustavo Petro heeft echter een andere kijk op de situatie en suggereert dat sommige medicijnen worden gehamsterd door bedrijven, wat een kunstmatig tekort zou veroorzaken. Hij heeft maatregelen aangekondigd om deze praktijken tegen te gaan, maar de effectiviteit hiervan is nog onduidelijk.

Deze combinatie van economische, bureaucratische en logistieke problemen heeft geleid tot een ernstige crisis waarin patiënten moeite hebben om toegang te krijgen tot levensreddende medicijnen.