In de hooglanden van het Andesgebergte ergens bij de Colombiaanse hoofdstad bevinden zich kleine gebouwen die er uitzien als iglo’s, maar in feite zijn het innovatieve huizen gemaakt van de banden die als zwerfafval langs de wegen liggen.

De vrouw achter het project is Alexandra Posada, een 35-jarige milieu-activist die de banden gratis krijgt omdat het voor veel mensen het een probleem is om ze kwijt te raken.

“Het duurt duizenden jaren voordat de banden ontbinden. We hebben de banden getransformeerd van een probleem in een kans,” zegt Posada. “Als je ze gebruikt als bouwmateriaal, worden ze vrijwel eeuwige stenen.”

Posada werkt momenteel aan verschillende huizen in de bergen van Choachi, een stad van ongeveer 15.000 mensen en ongeveer een uur rijden ten oosten van Bogota.

Zij en haar team gebruiken grote ladingen oude banden en vullen ze met aarde. De banden worden aan de buitenkant bewerkt met een laag mortel waardoor ze veranderen in massieve stenen die elk 200 tot 300 kilo doet wegen.

Met behulp van een ruim assortiment aan banden van (semi)vrachtwagens tot auto’s, worden ze gestapeld in ijzeren staven. De muren krijgen ronde structuren waardoor het gebouw sterk en flexibel blijft. De muren zorgen voor een goede isolatie tegen de kou en warmte maar ook door het rubber is het huis flexibel genoeg om bestendig te zijn tegen aardbevingen.

Posada maakt ook gebruik van glazen flessen om dakramen te maken in de slaapkamers. De huizen worden gemaakt van hergebruikte materialen, maar ze zijn ook mooi, goed geventileerd en met meer indirect licht.

“Het is een ingenieuze oplossing voor een lastig probleem”, zegt Posada. Colombianen gooien meer dan 5,3 miljoen banden per jaar weg, volgens de officiële cijfers. Dat is bijna 100.000 ton rubber die het milieu vervuild.