Steeds meer Europeanen combineren een vakantie naar Colombia met een plastisch chirurgische ingreep. De ingrepen zijn niet alleen goedkoper, maar zouden ook kwaliteitsvoller zijn. De Nederlanders voeren de lijst aan van de Europeanen gevolgd door de Amerikanen.
In 2017 reisden 16.425 mensen uit buitenland naar Colombia af voor het laten uitvoeren van een medische ingreep.

Nederlanders voeren de lijst aan met 4.607 mensen, gevolgd door 3.325 Amerikanen. Panama, Ecuador en Caribische eilanden zoals Aruba, Trinidad y Tobago en Curaçao komen ook naar Colombia voor dit soort diensten.

Volgens Lina Triana, een plastische chirurg in Colombia en lid van de International Society of Aesthetic Plastic Surgery (ISAPS), is de kwaliteit internationaal gezien van hoogstaand niveau. Andrés Ferro, coördinator van het programma voor plastische chirurgie aan de Universiteit van Bosque, verklaarde dat veel mensen uit Europa en de VS Colombia kiezen vanwege de redelijke kosten, de kwaliteit van de professionals en de ervaring in deze dienstverlening. De aantrekkingskracht van de plastische chirurgie in Colombia is dus groot. De wachtrijen zijn korter en het is een stuk goedkoper dan in eigen land.

De patiënten koppelen vaak een plastische ingreep aan een vakantie. Calibelezza, een Nederlands reisbureau, biedt zelfs ‘schoonheidspakketten’ aan. In die pakketten zijn vlucht, transport, overnachting en operatie inbegrepen.

Alhoewel de Colombianen erg tevreden zijn met de toename van medisch toerisme, heeft het ook een schaduwkant. De artsen komen onder druk te staan omdat de toeristen soms meerdere operaties willen ondergaan in amper twee weken. Daarnaast is er geen tijd voor extra nazorg, omdat de toeristen te snel naar huis terugkeren, waardoor de kans op trombose groter maakt.

Zakenreisorganisatie BCD Travel wordt hoofdaandeelhouder van BCD Travel Colombia, partner van BCD sinds 1999. Colombiaan Andres Mongui blijft aangesteld als country manager en rapporteert aan Rob McTeague, managing director voor Zuid-Amerika.

Naast Colombia, heeft BCD Travel in Zuid-Amerika ook eigen vestigingen in Argentinië, Brazilië, Chili, Costa Rica, Mexico en Peru. De Colombiaanse vestiging houdt het huidige personeel aan.’

‘Andres heeft een succesvol agentschap opgebouwd met een uitmuntende reputatie. De investering in een meerderheidsbelang was voor ons dan ook een logische stap’, vertelt Mike Janssen, Global COO en President van de Amerikaanse regio bij BCD. ‘Onze groeistrategie is gericht op acquisities in markten met veel klanttransacties die ook een goede groei en inkomstenpotentieel laten zien. Veel van onze wereldwijde klanten investeren veel geld in zakenreizen in Colombia. We verwachten dan ook een langetermijngroei in het land.’

Bron: Sofie Smets reismanagementclub.nl

Colombia heeft Palestina officieel erkend als “vrije, onafhankelijke en soevereine staat”.

Het Colombiaanse ministerie van Buitenlandse Zaken kondigde aan dat voormalige president Juan Manuel Santos het besluit heeft genomen de dag nadat de Israëlische president Netanyahu de reis naar Colombia annuleerde.

Colombia erkende Palestina als soevereine staat op 3 augustus voordat de nieuwe president Ivan Duque aan het bewind kwam, zoals blijkt uit een brief van het ministerie van Buitenlandse Zaken die woensdag openbaar werd gemaakt.

“Ik wil u er graag van op de hoogte brengen dat president Juan Manuel Santos in naam van de Colombiaanse regering besloten heeft Palestina te erkennen als een vrije, onafhankelijke en soevereine staat”, aldus de brief van 3 augustus. De nieuwe president heeft als reactie op de brief aangegeven de uitspraak te herzien

De Palestijnse ambassade in Bogota gaf het volgende als reactie op de brief: “We danken de Colombiaanse regering voor deze beslissing en zijn er zeker van dat de beslissing ertoe zal bijdragen de noodzakelijke omstandigheden te creëren voor de zoektocht naar vrede in het Midden-Oosten”, luidt het.

Ondertussen hebben al meer dan 130 landen Palestina erkend. Onder meer de Verenigde Staten en veel Europese landen beschouwen Palestina echter nog niet als onafhankelijk. Volgens hen moet er eerst een tweestatenoplossing met Israël komen.

Ivan Duque is dinsdag beëdigd als de nieuwe president van Colombia. De 42-jarige conservatieve politicus neemt de taak over van de centrumlinkse Juan Manuel Santos die acht jaar lang geregeerd heeft.

De 60ste president van Colombia legde de eed af voor het parlementsgebouw op de historsiche Plaza de Bolívar. De inauguratie werd bijgewoond door 3.000 mensen. In totaal waren er zeventien internationale delegaties afgevaardigd, waaronder tien Latijns-Amerikaanse staatshoofden.

Op 17 juni werd Duque in de tweede ronde van de presidentsverkeizngen verkozen tot de nieuwe president van Colombia. Een van zijn belangrijkste campagnepunten in de aanloop naar de verkiezingen was het willen wijzigen van het vredesakkoord met de FARC. Hij vindt dat er in het vredesakkoord teveel tegemoetkomingen aan de FARC zijn gedaan. Duque wil dat voormalig FARC-kopstukken berecht moeten worden voor oorlogsmisdaden. Bij aanpassingen van het vredesakkoord wordt gevreesd dat veel van de 7.000 gedemobiliseerde FARC-strijders zich bij kleinere gewapende groepen zouden kunnen aansluiten, waardoor het geweld weer zou kunnen oplaaien. Na zijn verkiezingsoverwinning kondigde hij meteen “correcties” aan en bij zijn eedaflegging herhaalde Duque zijn intentie om de “correcties” door te voeren.

De nieuwe president zei in zijn inauguratierede dat hij geloofde in de demobilisatie, ontwapening en reïntegratie van de guerrillas in de samenleving zoals beschreven in het akkoord met de FARC. Maar hij voegde eraan toe dat wij correcties zullen aanbrengen om ervoor te zorgen dat de slachtoffers de waarheid krijgen, proportionele rechtvaardigheid en herstel en niet weer hetzelfde overkomen na een conflict dat minstens 260.000 doden, ongeveer 60.000 vermisten en miljoenen ontheemden heeft veroorzaakt.

Santos, die voor zijn vredesakkoord met de FARC-rebellen in 2016 nog de Nobelprijs voor de Vrede won, riep zijn opvolger bij de inaugurele zitting van het nieuwe parlement eind vorige maand nog op om het verdrag te respecteren. Santos waarschuwde Duque dat aanpassingen de overeenkomst “in stukken zullen scheuren”.

Nu mogelijk het vredesakkoord met de FARC in gevaar kan komen, vreest men ook voor de vredesonderhandelingen met de kleinere guerrillabeweging het Nationale bevrijdingsleger (ELN), die naar schatting zo’n 1.500 leden heeft. Vorige week werd bij de zesde onderhandelingsronde onder Santos “aanzienlijke vordering” gemaakt, maar was een akkoord voor een staakt-het-vuren niet binnen handbereik. Gustavo Bell, hoofdonderhandelaar van de regering zei na afloop van de gesprekken tegen de pers dat de vrede een grondwettelijk recht en plicht is, maar dat het succes van de dialoog nu zal afhangen van de nieuwe president.

Speciale troepen van het Colombiaanse leger hebben de op een na belangrijkste kopstuk opgepakt van de criminele organisatie Clan del Golfo.

De nummer twee van de grootste criminele organisatie van Colombia, Carlos Mario Tuberquia Moreno, alias Nicolas, werd tijdens een operatie in het departement Antioquia gevangengenomen.

De tweede opperbevelhebber was voorheen lid van Autodefensa Campesinas (Boeren Zelfverdedigingskrachten) en werd in 2005 gedemobiliseerd tijdens het vredesproces van de paramilitaire groepen. Nicolas verkoos met andere gedemobiliseerde paramilitairen om aan de illegale zijde te blijven en ontwikkelde zich met Clan del Golfo tot de grootste criminele organisatie van Colombia.

Clan del Golfo is voortgekomen uit een rechtse paramilitaire beweging en is voornamelijk bezig met afpersing en drugshandel. Het hoofd van de Clan del Golfo is Dairo Antonio Úsuga alias Otoniel en is niet voor niets de meest gezochte persoon in Colombia. Er is een premie van vijf miljoen dollar uitgeloofd voor wie hem in de handen van Justitie kan spelen.

Vandaag viert de hoofdstad van Colombia zijn 480ste verjaardag. Het districtsbestuur heeft verschillende evenementen georganiseerd voor de inwoners van Bogotá.

Bogotá, gesticht op 6 augustus 1538, viert zijn 480ste verjaardag. De stad viert haar bestaan met het Festival de Verano (het zomerfestival) dat tot en met 12 augustus duurt.

Op deze dag houdt de stad van 8 miljoen inwoners extra activiteiten om zijn bestaan te vieren met onder andere een parade, concerten, straattheater en vele recreatieve activiteiten.

De band The Mills heeft speciaal voor de hoofdstad een lied geschreven:

Didier Borja heeft altijd de droom gehad om profvoetballer te worden. Hij groeide op in een Colombia dat decennialang geteisterd werd door een gewapend binnenlands conflict en zich eigenlijk nog altijd in een limbo bevindt tussen oorlog en vrede. Voor Borja was het dan ook niet makkelijk om als sporter te slagen. De rechtsback woonde in de gemeente Soledad in het noorden van het land. Daar gold een avondklok. “Was je toch buiten, werd je vermoord. Het maakte niet uit of je goed of slecht was”, vertelde Borja in juni aan El Espectador.

Door Gijs Freriks

Voor iemand die tot in de late uren op straat wilde zijn om te trainen en voetballen, vormde de avondklok en de constante dreiging een probleem. Hij besloot om in Medellín bij zijn oom te gaan wonen. Zijn oom stelde zijn logé voor aan de aanwezige militairen op straat zodat die Borja met rust zouden laten. “Ik dacht daarom dat ze sporters niets zouden flikken.” Maar toen Borja op een avond op weg was naar huis, kwam hij een militair tegen en werd hij geslagen met een aluminium knuppel. Borja vertelde zijn oom niets en vertrok opnieuw, dit keer naar de wijk Castilla. Combos, lokale straatbendes, deden pogingen om hem te rekruteren en daarom vluchtte Borja verder naar een ander deel van de stad. Na een jaar of twee keerde Borja terug naar Soledad. Hij voetbalde voor achtereenvolgens Monteria, Valledupar en La Guajira, maar een kans op een serieus voetbalniveau bleef uit.

Borja maakte daarom plannen om naar Panama te trekken, maar kwam in contact met Ricardo Daza en deze voetbaltrainer uit Bogota introduceerde Didier Borja weer bij La Paz FC. Hier kon men nog wel wat nieuwe spelers gebruiken en dus werd Borja ingeschreven. La Paz is geen gewone voetbalclub. Het is een vereniging die in eerste instantie is opgericht om guerrillastrijders van FARC aan het sporten te krijgen die zich voorbereiden op een terugkeer in de maatschappij. De 25-jarige Borja was zo’n strijder natuurlijk niet, maar heeft zich in het team van ex-FARC-leden wel dusdanig ontwikkeld dat hij voor een transfer naar het Shandong Luneng van Graziano Pellè en Diego Tardelli staat. “Ik zou graag naar China gaan. En niet alleen om te voetballen, maar ook om een boodschap over te brengen van vrede.”

x-FARC-strijders voetballen in Icononzo.

Mocht de transfer doorgaan, dan komt de voetbaldroom van Didier Borja uit en zal ook Félix Mora ongetwijfeld een paar juichkreten slaken. Hij was het namelijk die al in 2012 met het plan rondliep om een voetbalclub op te richten waar niet alleen ex-guerrillastrijders kunnen spelen, maar ook de slachtoffers van de Colombiaanse burgeroorlog, die sinds 1964 heeft gewoed. “Al deze mensen kunnen in één team vechten voor een gemeenschappelijk doel”, aldus de mensenrechtenadvocaat, die bemiddelde bij de onderhandelingen tussen de regering en FARC, die leidden tot een vredesakkoord dat in november 2016 werd ondertekend. “Onze focus is nationale verzoening en voetbal is het meest krachtige gereedschap om echte eenheid tussen mensen te creëren”, aldus Mora in een eerder interview met Al Jazeera.

“Ik weet dat het bij elkaar brengen van alle mensen in strijd is met het ideologische denken van de gedemobiliseerde guerrilla, maar iedere oud-strijder die via het voetbal wil re-integreren in het burgerleven, is welkom. Ik heb bijgedragen aan het einde van de oorlog. Nu start ik een strijd om dit project verder te helpen”, aldus Mora. Hij wilde La Paz FC laten beginnen in de tweede afdeling van het Colombiaanse voetbal. Daarnaast moest er een vrouwentak en een Onder-20-elftal worden opgericht. La Paz FC kan echter op slechts twee manieren toetreden tot de tweede competitie: men kan een deelnemende club uitkopen en dat gaat zo’n zes miljoen euro kosten. Dat geld is er niet. Of men moet de voetbalbond ervan overtuigen om het deelnemersveld met één club uit te breiden.

Twee derde van de leden van de bond moet daar dan wel mee akkoord gaan en dat lijkt in ieder geval op de korte termijn niet te gaan gebeuren. Veel afgevaardigden van de bond zien het namelijk niet zitten dat La Paz professioneel gaat voetballen met mensen die hebben gevochten voor FARC, een bewapende organisatie die verantwoordelijk is voor tienduizenden doden, grootgrondbezitters en politici heeft ontvoerd en actief was in de drugshandel. Bovendien: FARC plantte drie jaar geleden nog meer dan vierhonderd mijnen onder een voetbalveldje in het dorp Santa Rosa en deed in 2001 een poging om de voorzitter van de voetbalbond te kidnappen. Zouden deze lieden dan toestemming moeten krijgen om in de Categoría Primera B te voetballen?

FARC, dat onder dezelfde naam voortgaat als extreemlinkse politieke partij, behaalde bij de parlementsverkiezingen minder dan één procent van de stemmen.

“Ik wijs dit idee ten strengste af”, zei voormalig middenvelder Eduardo Pimentel, die tegenwoordig eigenaar is van eredivisionist Boyacá Chico en deel uitmaakt van de technische commissie van de voetbalbond. “Het Colombiaanse voetbal zou niet op de knieën moeten gaan voor de FARC.” Álvaro Uribe, van 2002 tot 2010 de president van het land, is het met Pimentel eens: “Het zou een schande zijn. Na alle inspanningen die Colombia heeft gedaan om de drugshandel uit het voetbal te bannen, wil FARC meedoen met een eigen team. Het is nonsens.” Het was de bedoeling dat La Paz FC zijn wedstrijden in de Primera B zou gaan spelen in het Estádio Municipal de la Paz, maar dat plan kan dus in de ijskast. Voorlopig moet La Paz zich tevredenstellen met onderlinge toernooien en vriendschappelijke wedstrijden.

Een van de plekken waar La Paz die oefenduels speelt, is La Elvira, een van de verschillende overgangsgebieden waar de rebellen van Las Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia (FARC) zich hebben verzameld voordat ze weer zullen deelnemen aan het burgerleven. Hier voetballen kinderen, vrouwen en mannen met elkaar en de beste spelers worden gescout voor de elftallen van La Paz. Eind vorig jaar werd er in La Elvira nog een toernooi georganiseerd tussen de teams van meerdere kampementen: “Hier doen zestien teams aan mee. Het idee is om naar talentvolle spelers te kijken zodat één of twee voetballers geselecteerd kunnen worden voor regionale stages. De beste spelers van die regionale stages kunnen dan door naar La Paz”, aldus Jeison Yepes, de voorzitter van het sportcomité in het kampement in Mesetas, een gemeente in het departement Meta.

“De FARC doet met verschillende teams mee aan deze toernooien, maar er zijn ook ploegen met lokale Afro-Colombiaanse gemeenschappen, inheemse gemeenschappen en teams met FARC-mensen en normale burgers”, voegt Julian Caballero toe. Hij was FARC-strijder en speelde ook nog even voor negenvoudig landskampioen Deportivo Cali. “Sommige spelers van mijn eigen team reizen ieder weekeinde acht uur lang om erbij te zijn.” Het geeft volgens Caballero aan hoezeer het voetbal leeft binnen de overgangskampen. Yepes erkent: “Voetbal is altijd erg populair geweest binnen de FARC en dus hebben we besloten om een profteam op te richten. Iedereen is enthousiast en we praten er allemaal over.”

Strijders van guerrillabeweging ELN krijgen instructies, november 2017.

Er wordt niet alleen gevoetbald in de kampementen, want met hulp van Coldeportes, de sporttak van de regering, worden er gevarieerde sportprogramma’s aangeboden. “Maar het is duidelijk dat ze het meest van voetbal houden”, aldus projectcoördinator Gisela Gómez. “Geloof me: er loopt veel talent rond bij FARC”, vult voormalig commandant Wálter Mendoza aan. “Niet alleen op voetbalgebied, maar ook in de kunsten, volleybal, andere sporten, muziek en cultuur. Maar over voetbal is iedereen het meest enthousiast.” Mendoza beweert dat La Paz in ieder geval moreel gesteund wordt door onder anderen Faustino Asprilla, voormalig aanvaller van onder meer Parma, Newcastle United en de nationale ploeg. Hij zou zelfs in beeld zijn om de hoofdtrainer te worden, mocht La Paz professioneel spelen.

Op dit moment is La Paz in ieder geval nog niet goed genoeg voor professioneel voetbal, zo stelde Jorge Perdomo in augustus. Hij is de voorzitter van Dimayor, dat de profcompetities organiseert. “Ze kunnen inderdaad het beste bij de amateurs beginnen. Op dit moment zou zelfs de laagst geklasseerde ploeg in de tweede divisie met 10-0 of 12-0 van ze winnen.” Als je goed genoeg bent, is in principe iedereen welkom bij La Paz. Toch bestaat het merendeel van de voetballers uit mensen met een verleden bij FARC. Doelman Luis Rodríguez, bijvoorbeeld. “Wie of wat een persoon ook geweest is: we zijn vrienden op het veld.”

“In de oorlog is ons geleerd om vijanden te hebben. Op het voetbalveld worden we eraan herinnerd dat ook voormalige vijanden families en problemen hebben.” Een andere speler, Albert Parra, zat niet bij de FARC. Wel moest hij met lede ogen aanzien hoe zijn familie haar grond moest afstaan aan marxistisch-leninistische rebellen. “Maar ons team vertegenwoordigt vrede en ik ben trots dat ik daar deel van uitmaak. We werken goed samen en steunen elkaar. Als wij op het veld al niet het goede voorbeeld kunnen geven, wie doet dat dan wel?” Middenvelder Maicol Vera vult aan: “Een FARC-team? Nee, het is vooral het team van de mogelijkheden.” De selectie van La Paz bestaat momenteel uit 25 voetballers.

Hoewel een fractie van de voormalige FARC-rebellen zich heeft afgescheiden van het voetbalproject van La Paz en met een eigen voetbalclub is verdergegaan, kijkt Mora met tevredenheid toe op wat er al is bereikt. Toen de vredesbesprekingen tussen de regering en FARC begonnen, pakte hij de handschoen op om een voetbalclub op te richten. Want, zo vertelde hij, ‘voetbal is een belangrijke motor om mensen te verenigen’. Ongeveer twee jaar geleden legde hij zijn plannen voor het eerst voor bij Mendoza, de leider van het Westelijk Blok wiens echte naam José Vicente Lesmes is. Hij was meer dan 35 jaar actief binnen de FARC en heeft zeker acht arrestatiebevelen aan zijn broek hangen.

“Ik vond het moeilijk. Ik moest openhartig zijn en de commandant uitleggen dat dit een gezamenlijk project moest worden waaraan iedereen die is getroffen door de oorlog kan meedoen. Om het volk te verenigen”, aldus Mora. Hij wist Mendoza te overtuigen en samen werken ze nu aan een voetbaltoekomst voor La Paz FC. Het blijft echter wel de vraag wanneer de club zou kunnen deelnemen aan de Categoría Primera B. La Paz is weliswaar geen team waar enkel oud-guerrillastrijders van FARC spelen, maar de connectie met FARC is natuurlijk evident. Het blijft dan ook moeilijk te voorspellen wanneer de samenleving en de (voetbal)autoriteiten er klaar voor zullen zijn om La Paz toe te laten tot het voetbalbestel.

Bron:Voetbalzone.nl
Auteur: Gijs Freriks

Festival de Verano gaat vandaag van start in de Colombiaanse hoofdstad. Het jaarlijks evenement staat vol sportieve en culturele activiteiten waarbij ook de stichting van de stad wordt gevierd. Dit jaar vinden meer dan 150 activiteiten plaats op het Bogotá Zomerfestival.

Naast de traditionele nachtelijke fietstocht en activiteiten in het Simón Bolívar Park, zijn er vijf concerten, duikworkshops en een poging tot een Guinness World record vliegeren. Het zomerfestival van dit jaar, dat van 4 tot 12 augustus loopt, biedt meer dan 150 activiteiten aan, waaronder veel recreatieve sportactiviteiten in de hele stad.

Het zomerfestival van Bogotá heeft een groot recreatief, sportief en cultureel aanbod voor zijn inwoners, met de nadruk op kinderen. Elk jaar biedt het zomerfestival speelstations, theatershows, muziek en recreatieve activiteiten aan.

Nieuw dit jaar zijn de filmstations op de fietsroute zodat de fietsers tijdens de avondfietstocht kunnen pauzeren met een film. Daarnaast zal een recordpoging worden gedaan om 15.000 vliegers de lucht in te laten gaan.

Drie van de vijf gratis concerten worden georganiseerd door verschillende radiostations, waaronder artiesten zoals Farruko, Fanny Lu y Mr. Black georganiseerd door Oxygen; Silvestre Dangond, Peter Manjarrés en Rikarena georganiseerd door radiostation Olímpica en Paola Jara, Jean Carlos Centeno en Joe Montana georganiseerd door Radiostation La Kalle.

De andere twee concerten zijn het openingsconcert, waarbij de band Aterciopelados zal spelen met het Bogotá Philharmonic Orchestra en het Góspel concert op vrijdag 7 augustus.

Het district instituut voor recreatie en sport (IDRD) in Bogotá organiseert jaarlijkse het zomerfestival, “Festival de Verano”. Dit festival vond voor het eerst plaats in juni 1997 dat niet alleen gericht is op de viering van de stichting van stad maar ook om sport en recreatie op nationaal niveau te stimuleren.