De land- en watergrenzen van Colombia zullen gesloten blijven tot 1 november, dat zei Migración Colombia, het grenscontrolebureau van Colombia, woensdag in een poging om coronabesmettingen te stoppen.

Colombia, dat een poreuze oostelijke grens met Venezuela deelt die door miljoenen Venezolaanse vluchtelingen vanwege de crisis in hun land, sloot in maart alle grensovergangen af voor een nationale lockdown. De quarantaine eindigde eind augustus en Colombia laat nu opnieuw internationale vluchten toe.

De maand oktober zal worden gebruikt om “samen met de lokale en provinciale autoriteiten de ideale omstandigheden te coördineren om een mogelijke heropening te overwegen, zonder mensen in gevaar te brengen”, zei Juan Francisco Espinosa, het hoofd van Migración Colombia, in een verklaring.

Colombia zal de selectieve quarantaine verlengen gedurende de hele maand oktober, zei president Ivan Duque maandagavond tijdens het tv-programma ‘Prevención y Acción’ en drong er bij de burgers op aan om niet in grote groepen bijeen te komen.

Het land begon in maart aan een nationale lockdown van vijf maanden dat 31 augustus eindigde en leidde tot een verlamming van de economie en een toename van de werkloosheid. Beetje bij beetje werden economische sectoren echter gereactiveerd en werden uitzonderingen toegevoegd om mensen weer aan het werk te krijgen. Colombia ging in september een veel lossere “selectieve” quarantainefase in, waardoor de meeste economische en sociale activiteiten, zoals internationale vluchten en de opening van restaurants mogelijk was.

“De regels die we in september hebben gevolgd, blijven in oktober van kracht”, zei Duque en voegde er aan toe dat mensen moeten vermijden om in grote groepen bijeen te komen om de verspreiding van het coronavirus te helpen beheersen.

Colombia telt nu meer dan 818.000 positieve gevallen en 25.641 doden door COVID-19, volgens de statistieken van het Ministerie van Volksgezondheid.

Een van Colombia’s meest gezochte paramilitaire leiders is teruggevlogen naar zijn thuisland na 12 jaar in Amerikaanse gevangenissen te hebben doorgebracht voor drugshandel.

Rodrigo Tovar Pupo arriveerde maandag in Bogotá en werd vastgehouden door de politie. De man die bekend staat als Jorge 40 gaf toe dat cocatelers een vergoeding kregen voor hun activiteiten op zijn grondgebied, maar ontkende directe betrokkenheid bij mensenhandel.

Colombiaanse aanklagers beschuldigen hem ervan meerdere massamoorden te hebben gepleegd. Jorge 40 wordt geconfronteerd met 35 arrestatiebevelen in Colombia en honderden onderzoeken wegens vermeende oorlogsmisdaden.

Volgens de Hoge Commissaris voor de Vrede, Miguel Ceballos, is de reden voor de overplaatsing dat het voor Colombia van fundamenteel belang is om de rechten van de slachtoffers van de voormalige leider van de paramilitaire groep UAC te beschermen.

Auteur: Andrés Camilo Ledezma

Huh? Er staat plotseling een programma op dat we allang niet meer gekeken hebben. Het journaal. Tijdens de quarantaine in Colombia vermeed mijn familie het nieuws als de pest, bijna letterlijk. Er was alleen maar apocalyptische nieuws. Maar sinds de lockdown op 1 september is versoepeld, leeft mijn stad Cali weer op.

Bij mij thuis krijgt iedereen weer een kleine glimlach op het gezicht. “We kunnen eindelijk weer naar buiten”, zeggen ze. “We hebben het gemist om buiten te komen en met vrienden en buren rond te hangen.” En zo denkt heel Cali. Het is na Bogotá en Medellín de derde stad van Colombia. De hoofdstad van de salsa, een stad die bekend staat als feeststad. Dan kun je je wel voorstellen hoe de bijna drie miljoen inwoners reageren op het nieuws dat de coronamaatregelen geleidelijk worden versoepeld of opgeheven, dat het dagelijks leven en de stedelijke economie gereactiveerd worden.

In straten en huizen kun je het optimisme haast opsnuiven. Sommigen denken, onterecht, dat alles nu voorbij is. Sommigen begonnen al eind augustus, meteen na de aankondiging van de versoepeling, met feesten. Na vijf maanden quarantaine, avondklok en drooglegging willen velen de ketenen van opsluiting van zich af schudden. Niemand zal het missen dat je alleen maar op vastgestelde dagen en tijden, afhankelijk van je ID-nummer, naar buiten mocht. Als je je niet daaraan hield kwam je geen supermarkt, bank, apotheek of overheidsgebouw binnen. En nu mogen we ineens weer naar buiten, zomaar.

Hoe anders was het tot een paar weken geleden. De quarantaine en lockdown begon op 24 maart en werd sindsdien acht keer verlengd. Natuurlijk valt een miljoenenstad nooit helemaal stil, maar de afgelopen maanden was Cali niet meer de vrolijke chaos die het altijd is geweest. Veel winkels dicht, horeca, musea, scholen en universiteiten gesloten. En het toerisme viel helemaal stil.

Terug naar juni. Vol in quarantainetijd. Er is een reportage op tv. Stadsgids Alejandro Montoya loopt door de stad en zegt: “Het lijkt wel een spookstad. Het is onwerkelijk om drukbezochte plekken nu ineens leeg te zien.” Carlos Martínez, secretaris van Turismo de Cali: “Iconische bezienswaardigheden als Cristo Rey, San Antonio, en La Ermita ontvangen normaal tussen 5000 en 10.000 bezoekers per weekend en 2000 op doordeweekse dagen. Nu nul.”

Op een dag dat ik naar buiten mag, moet ik in het centrum zijn. De majestueuze kerk La Ermita, hét icoon van Cali, is gesloten. Bij La Ermita begint de flaneermijl Bulevar del Río langs de Calirivier. Je kunt daar ook een bruggetje over naar een parkje. Daarnaast ligt een pleintje met een fontein, met pal daarachter het kolossale stadshuis. Normaal plekken waar de caleños massaal naartoe stromen, tijdens de quarantaine blijven de zitbankjes leeg. Geen bezoekers, geen spelende kinderen, geen straatverkopers. Alleen de duiven zijn er nog. Duiven kennen geen quarantaine. Maar ze merken wel de gevolgen. Geen bezoekers, geen etensresten, geen mensen die een zakje maiskorrels kopen om ze te voeren.

Iets verderop ligt langs de rivier het parkje Gatas del Río. Een must-have-been voor elke toerist. Er staan grote kattenbeelden opgesteld, die je aangeraakt moet hebben om te zeggen dat je in Cali geweest bent. Ook leeg. De normaal wat schuchtere salamanders hebben nu het rijk voor zich alleen. De koloniale wijk San Antonio in het westen van de stad is dé toeristische wijk. Vooral het domein van backpackers. ‘s Avonds bruist het er. Je raadt het al … leeg.

In het centrum van Cali is het niet veel anders. De Plaza Caicedo in het oude centrum is het favoriete plekje van mijn vriend Bert uit Nederland. Een piepklein parkje voor de San Pedro kathedraal. Een hangplekje voor mensen van meest uitlopend pluimage. Iets verderop begint het nieuwe centrum. Talloze straatjes met winkeltjes, standjes, shopping centers. Normaal krioelt het hier van de mensen. Voetgangers, auto’s en scooters wringen zich kriskras door elkaar een weg door de enge straatjes. Nu zie je maar een fractie daarvan. Het geknetter van grote muziekboxen en het getoeter van auto’s zijn verstomd. Een empanada en lulosap scoren langs de straat zit er niet meer in. De straatventers hebben bij gebrek aan klandizie hun standjes ingepakt. Het enige voordeel aan de situatie is dat het gebruikelijke smogtapijt dat over Cali hangt, verdwenen is. Wel fijn voor iemand zoals ik met lichte astma.

Thuis is het ook heel anders dan normaal. We leven met drie generaties onder één dak, plus oom en tante met kinderen. Normaal ben ik naar de universiteit, mijn zusje naar de middelbare school en mijn neefjes naar de basisschool. We hangen nu allemaal thuis. De kleintjes rennen door het huis, spelen tikkertje of verstoppertje. Ietsje te druk voor opa. Hij pakt zijn gereedschapskist en vlucht in renovatiewerkzaamheden, zullen we maar zeggen. Hij begint om 8 uur ‘s morgens te timmeren en doet dat nog om 8 uur ‘s avonds. Ik wist niet dat opa zo’n conditie had haha. Laat hem maar lekker. Oma is op haar gebruikelijke plek, de keuken. Mijn zusje amuseert zich met haar telefoon. Ik zit aan de woonkamertafel en probeer wat te leren, maar dat lukt niet echt. Ik kan me niet goed concentreren. Het continue geblaf van de honden van één van de buren, die ook niet meer gewend zijn aan zoveel mensen bij hen in huis, leidt me teveel af.

Een doodgewone covid-dag in Cali. Met covid is eigenlijk niks normaal, maar tijdens vijf maanden quarantaine krijgen de dagen ook een soort vast patroon. Iedereen moet eigenlijk opnieuw met elkaar leren omgaan. Je bent niet meer gewend allemaal met elkaar thuis te zitten. Ja, af en toe zijn er wel eens irritaties, maar bij ons valt het mee. Aan de verhalen te horen uit de buurt gaan anderen elkaar veel meer op de zenuwen. Eind maart, tijdens de eerste week van de quarantaine, vielen er in Cali al twee dodelijke slachtoffers door huiselijk geweld. Sommigen gaan toch stiekem de straat op. Ik niet. Ik zou ook graag willen, maar ik ben het type die meteen tegen een politiecontrole aanloopt en een bekeuring krijgt. De avonden gaan gelukkig makkelijk om. Zoals gezegd, we kijken amper tv. Het is alleen maar covid, covid, covid. Een beetje zonde van de flatscreen die op de beruchte btw-vrije ‘Covid-Friday’ is gekocht. In plaats daarvan spelen we spelletjes. We vermaken ons en denken even niet aan de ellende. Ons favoriete spelletje? Mens-erger-je-niet. Hoe toepasselijk.

In het volgende deel: de strijd om het overleven

Sinds afgelopen week maandag verzamelen duizenden Colombianen zich in de straten van de steden om te protesteren tegen de moorden op burgers (vooral jongeren) en sociale leiders, in het bijzonder het geval van advocaat Javier Ordoñez.

De demonstraties worden georganiseerd door diverse sociale organisaties, studentenbewegingen en vakbonden als een reactie op de golf van geweld die Colombia momenteel teistert.

Hoewel de demonstraties zich hoofdzakelijk tegen het geweld richten, worden in diverse steden de protesten ook gevoed door andere motieven. In Barranquilla wordt bijvoorbeeld door de studenten gedemonstreerd tegen de leiding van de plaatselijke universiteit die aantijgingen van corruptie wegwuifde.

In de drie grote steden Bogotá, Medellín en Cali draait het protest mede rond het controversiële decreet 1174 dat de nationale regering heeft afgekondigd. Dit decreet staat werkgevers toe om hun werknemers op uurbasis te laten werken. In totaal werden bijna 150 acties gemeld door het hele land. Zo waren er ook bijvoorbeeld demonstraties in de Caraïbische stad Sincelejo, Villavicencio in het oosten en Pasto in het zuidelijke puntje van Colombia.

Na bijna een maand van een selectieve lockdown in Colombia heeft het aantal coronabesmettingen de 800.000 overtroffen. Het Colombiaanse ministerie van Volksgezondheid meldde zaterdag 7721 nieuwe besmettingen, waardoor het totaal oploopt tot 806.038 besmettingen.

Het ministerie rapporteerde zaterdag 26 september in 24 uur tijd 193 doden door het virus. Het aantal doden door COVID-19 is daarmee opgelopen tot 25.296. Van de 806.038 besmettingen zijn er 78.956 actief besmet.

Hoewel de eerste piek van het coronavirus is overtroffen en een neerwaartse trend zich voortzet, waardoor er minder dan 100.000 actieve gevallen zijn, is Colombia het vijfde land geworden met de meeste gevallen van het coronavirus ter wereld, en overtreft het Peru, dat 776.546 infecties heeft. De Verenigde Staten (7.287.593), India (5.996.823), Brazilië (4.718.115) en Rusland (1.151.438) staan boven Colombia op de lijst van meeste besmettingen.

Wat betreft het aantal doden door COVID-19 staat Colombia op de elfde plek van de landen met de meeste slachtoffers door het virus. De lijst wordt aangevoerd door De Verenigde Staten (209.177 doden), Brazilië (141.441 doden) en India (94.559 doden).

Van de 78.956 actieve gevallen die Colombia heeft, zitten 62.902 thuis in quarantaine om uit te zieken, dat komt overeen met 79,67%. Aan de andere kant werden 14.032 patiënten in het ziekenhuis opgenomen (17,77%) en 2022 werden opgenomen op een intensive care (2,56%). In vergelijking met de bezetting van de intensive care units van vorige week is het met 811 nieuwe patiënten aanzienlijk gestegen.

Een leider van het Nationaal Bevrijdingsleger (ELN) heeft erkend dat hun rebellen hebben deelgenomen aan de protesten die in verschillende Colombiaanse steden zijn georganiseerd tegen het vermeende politiegeweld na de dood van advocaat en ingenieur Javier Ordóñez.

De aanleiding van de protesten was de dood van de 46-jarige Javier Ordóñez als gevolg van excessief politiegeweld op straat door een stroomstootwapen en geweld in een CAI*. Zijn zaak heeft een golf van mobilisaties op gang gebracht en het Openbaar Ministerie heeft verschillende onderzoeken geopend naar de vermeende betrokkenheid van illegale groepen, nadat het vermoeden bestond dat er ook dissidenten van de FARC bij betrokken zouden zijn geweest.

Het hoofd van het westelijke oorlogsfront van het ELN, ‘Uriel’, heeft in een bericht gezegd dat de stedelijke milities van de groep betrokken waren bij de protesten, hoewel hij heeft beweerd dat het ELN deze niet heeft gepromoot.

“De opstanden en gewelddadigheden zijn niet veroorzaakt door verschillende groepen die tegen de regering zijn, onze stedelijke militanten nemen eraan deel als een of meer,” verklaarde Uriel, die heeft opgeroepen tot een einde aan “de centra van marteling en dood genaamd de CAI”.

Hij voegde hij eraan toe dat het ELN “elke uitbarsting van rebellie en protest tegen het systeem steunt”, terwijl het de “echt vaderlandslievende” politie “oproept om “gewetensbezwaren” te maken. Anders, “laat de woede van het volk op hen vallen,” waarschuwde Uriel.

De controverse rond de CAI’s viel samen met de kritiek van het Colombiaanse Hooggerechtshof op de politie, die het ervan beschuldigde in de loop der jaren buitensporig veel geweld te hebben gebruikt. De regering van Iván Duque heeft het belang van deze resolutie afgezwakt en de rol van het hooggerechtshof in twijfel getrokken.

_{*CAI: Comando de Atención Inmediata is een politiekantoor met een speciale jurisdictie dat strategisch is gelegen in stedelijke gebieden, waardoor een specifiek toezicht op de toegewezen sectoren met een adequate responscapaciteit mogelijk is.}

De dood van een vrouw door een soldaat heeft de relatie tussen de Colombiaanse regering en de samenleving verder onder druk gezet in een tijd waarin de minister van Defensie, Carlos Holmes Trujillo, onder druk staat door meldingen van politiemisbruik en zijn reactie op een gerechtelijk bevel over excessen van de openbare macht.

Juliana Giraldo, een 38-jarige transseksuele vrouw, werd donderdag in het hoofd geschoten toen ze met haar man en twee andere mensen in een auto reisde in de buurt van een punt genaamd Guatemala, in de gemeente Miranda, in het departement Cauca.

‘Het leger heeft zojuist mijn vrouw vermoord’, riep Francisco Larrañaga uit, die een video opnam van de soldaten die hen minuten voor de aanslag op de weg vasthielden. Het leger erkende de dood van de vrouw.

Volgens het speciale commando van het Leger in Cauca werd, toen soldaten militaire controletaken uitvoerden, een vrouw gedood door een geweerschot door een lid van het leger.

De organisatie Red Comunitaria Trans, een mensenrechtenorganisatie eiste gerechtigheid voor haar moord: “Juliana Giraldo Díaz is niet gestorven, Juliana is vermoord. Zij werd vermoord in koelen bloede en in een staat van weerloosheid,” zei het netwerk.

President Ivan Duque veroordeelde van zijn kant wat er was gebeurd en beschreef het als een “verwerpelijke daad”. Hij gaf opdracht tot een “snel onderzoek” en voegde eraan toe dat “de verantwoordelijke partij een gepaste straf moet krijgen”.

Ondertussen verklaarde minister Trujillo – wiens ontslag is aangevraagd door verschillende politici van de oppositie – dat “het personeel dat bij het incident betrokken is, uit hun functies worden gezet en een uitvoerig onderzoek wordt ingesteld”.

Nicolás Escobar, een neef van drugsbaas Pablo Escobar, zegt een geheime opslagruimte te hebben ontdekt waar hij zo’n 18 miljoen dollar aantrof. Hij onthulde zijn vondst voor nieuwszender Red Más Noticias.

Nicolas Escobar zegt de opslagruimte te hebben gevonden in het huis in de wijk Las Palmas in de stad Medellín waar hij al jaren woont. Hij vond in de geheime ruimte ook een goudklompje, radio’s, bandopnemers, typemachines en een camera. Het fotorolletje uit de camera is opgestuurd om te ontwikkelen, “maar dat is helaas niet gelukt”, meldt Nicolás exclusief aan Red Más Noticias. De biljetten waren omwikkeld in plastic, maar een fors deel van het geld zou met de jaren vergaan zijn.

In de uitzending vertelde Nicolas dat hij door een spirituele ingeving de opslagruimte heeft gevonden. “Ik keek uit het raam naar buiten en zag in de reflectie van de ruiten de verschijning van een man in mijn huis. Die verdween op de plek waar de buit verstopt bleek te zitten.”

De broer van Pablo Escobar, Roberto, zegt dat het onjuist is dat zijn neef de geheime ruimte heeft gevonden. De broer stond erop dat het huis waarin Escobars neef beweert de geheime opslagplaats te hebben gevonden, gelegen in Las Palmas, is waar hij woont en dat de vermeende buit niet is gevonden.

“Nicolás liegt de wereld voor door te zeggen dat hij de opslagplaats heeft gevonden op een landgoed in Las Palmas, dit is mijn eigendom, waar ik momenteel woon en waar ik al vele jaren woon. Wat hij zegt is volkomen onjuist”, aldus Roberto Escobar, die 73 jaar oud is.

Op de geloofwaardigheid van Nicolás is wel wat aan te merken. Bij de politie staat hij bekend als fraudeur en oplichter. Enkele jaren geleden werd hij veroordeeld voor het klonen van creditcards. Behalve de journalisten van Red Más Noticias en Nicolás Escobar zelf, zijn er tot nu toe geen andere bronnen die het verhaal van de neef kunnen bevestigen.

Pablo Escobar was een van de rijkste misdadigers ooit. Daarnaast zou hij ook de hand gehad hebben in zowat 6.000 moorden, op onder meer politici, journalisten en rechters. Op 44-jarige leeftijd werd hij doodgeschoten in Medellín.

Voorafgaand aan de 75e Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die dit jaar virtueel plaatsvond vanwege de pandemie, riep president Iván Duque de internationale gemeenschap op om gezamenlijk op te treden tegen de gemeenschappelijke dreiging van drugshandel en illegale economieën gegenereerd door deze plaag.

“Voor mijn land is de strijd tegen drugshandel een ethische plicht, omdat het alle corruptie genereert, deelneemt aan alle misdaadketens en de kiem is van sociale achteruitgang. De drugshandel breekt gezinnen, breekt sociale waarden, bedreigt voortdurend het leven van miljoenen mensen over de hele wereld en bevordert ongelijkheid, het zaaien van haat, geweld en de dood in vreedzame landen”, zei hij.

Terwijl hij de balans van het vredesbeleid opmaakte, verzekerde de president dat er in Colombia geen verdeeldheid is tussen vrienden en vijanden van de vrede en bracht hij hulde aan de mensen die elke dag de mensenrechten en sociale leiders verdedigen. .

“Ik wil het werk prijzen van degenen die de ontelbare inspanningen leveren die elke dag nodig zijn, inspanningen die worden geleverd door leiders en sociale leiders die een waardigere en genereuzere samenleving opbouwen en die, ondanks moeilijkheden, niet ophouden met hun vastberadenheid om een ​​land voor iedereen op te bouwen ”, zei hij.

In zijn toespraak tot de leiders en afgevaardigden van de lidstaten van de VN zei Duque: “Ik ben er zeker van dat in onze eigen menselijkheid onze grootste kracht is; Ik ben ervan overtuigd dat wanneer we terugkijken op en terugdenken aan deze moeilijke maanden, we veerkrachtige volken zullen vinden, die hun hart in de geschiedenis hebben gelegd en wijselijk door de stormen hebben geleid ”.